Line up:Robert Scott (guitar,bass vocals) / Jane Sinnott (vocals) / David Mitchell (guitar) / Jim Strang (drums)
Ενθύμιο από την μέση (και λίγο ώριμη) ηλικία της πάλαι ποτε περίφημης ανεξάρτητης νεοζηλανδέζικης σκηνής, τοτε που μπορεί να μην μεγαλουργούσε πια τακτικά, συνέχιζε τουλάχιστον όμως να ασκεί καίρια την πολιτική της ανακύκλωσης (προσώπων, σχημάτων, ιδεών)... αλλα και της όπως πάντα παρεϊστικης ανάμιξης, λίγο πολύ, όλων σε όλα... διατηρώντας την μνήμη του εαυτού της φρέσκια και ζωντανή.
Έκτοτε, και όσο οι παλιοσειρές επαναλαμβάνονται, εξαντλούνται και βγαίνουν στη σύνταξη, τόσο περισσότερο αναρωτιώμαστε αν οι υπό εξαφάνιση πιγκουίνοι του νησιού είναι πράγματι είδος σπανιότερο απο την λεγόμενη καλή νεοζηλανδέζικη ποπ.
Έκτοτε, και όσο οι παλιοσειρές επαναλαμβάνονται, εξαντλούνται και βγαίνουν στη σύνταξη, τόσο περισσότερο αναρωτιώμαστε αν οι υπό εξαφάνιση πιγκουίνοι του νησιού είναι πράγματι είδος σπανιότερο απο την λεγόμενη καλή νεοζηλανδέζικη ποπ.
1 comment:
Σιγά σιγά.. Ακόμη προσπαθούμε να συνέλθουμε απο το ιαπωνικό τσουνάμι απο κάτω.. ή για να αλλάξω τον τίτλο των ΜΗ "We went under before (listen to this, so we're still in a cultural shock)"
;)
swt
Post a Comment